یه جستجوی ساده

خوشحالی دشمن و ناامیدی مردم را کجا جستجو کنیم؟ | میثم جوکار

اگر مسئله ناامیدی مردم بود باید فکری جدی برای این همه ناکارامدی و پَلشتی که مردم با پوست و گوشت و استخوان درک می‌کنند، می‌شُد، اما مسئله امنیت و ثبات و آرامش است و کاری اساسی برای رفع مشکلات نمی‌شود.

خوشحالی دشمن را نباید در تیترهای خبری بی‌بی‌سی جستجو کرد، او کار خبری حرفه‌ای خودش را می‌کند، خوشحالی دشمن را در اتفاقاتی جستجو کنید که به واقع و حقیقتا منافع دشمن را روی زمین تأمین می‌کند، مثل برجام!

خوشحالی دشمن در این است که کاتسا را تصویب می‌کند و سران مملکت می‌گویند؛ این تحریم‌ها جدید نیست.

خوشحالی دشمن در این است که می‌بیند میان درد و مشکلات عجیب مردم، نمایندگان مجلس فکر حقوق و مزایای خود هستند و ذره ذره امید مردم را پودر می‌کنند و اراده جدی برای مبارزه هم نیست.

خوشحالی دشمن از ناامیدی مردمی است که می‌بینند مسئولان فیشها و املاک نجومی می‌گیرند، اما نه تنها کسی با آنها برخورد نمی‌کند که گفته می‌شود: اینها زیاد نیستند.

خوشحالی دشمن از ناامیدی آن کارگر معدن بدبختی است که حقوق ماهیانه‌اش ۸۰۰ هزار تومان است و همان را هم بهش نمی‌دهند و همزمان می‌بیند که مدیران این مملکت -تازه آن ساده زیست‌هایشان- ۲۰ میلیون به بالا حقوق می‌گیرند.

دشمن را احمق نپنداریم که از عدالتخواهی و بیان مشکلات خوشحال می‌شود، دشمن از خفه کردن صدای دادخواهی و باز شدن فضای لفت و لیس مسئولان که نتیجه‌اش چیزی جز ناامیدی مردم نیست، خوشحال می‌شود.